Bram Woonink is eigenaar van Woonink Duurzame Zorg & Ondersteuning en is in de afgelopen 15 jaar onder meer dienstbaar geweest in een breed spectrum binnen gehandicaptenzorg waar hij ook zoal gewerkt heeft als casemanager voor het Crisisondersteuningsteam Regio – Oost.
“Door jaring binnen de verstandelijk gehandicaptenzorg en met name op groepen waar het vrijwel altijd crisis was en grote sommen aan Meerzorg moest worden afgebouwd ben ik mij zeer bewust geworden van het duurzame karakter dat de zorg nodig heeft op dit moment. Met duurzame zorg versta ik zorg die efficiënt kan worden ingezet op basis van kwalitatief sterk personeel dat verder durft te kijken dan alleen het leveren van deze zorg. Zorg waarbij de organisatie in samenwerking met de medewerker durft te kijken naar oplossingen die wellicht niet direct voor de hand liggen maar die wel de cliënt ten goede komt en vooral een langdurig karakter en uitwerking heeft. Mijn werk voor het COT Regio – Oost heeft mij geleerd dat zowel de cliënt als het team evenveel aandacht nodig heeft om weer met elkaar in beweging te komen.”
Chris van Oosterwijk is na zijn opleiding psychologie, NLP (Neuro Linguïstisch Programmeren) gaan studeren, waarna hij zich vanuit een ongeremde passie heeft toegelegd op het analyseren en zichtbaar maken van hedendaagse patronen binnen verschillende sectoren, zowel binnen als buiten de zorg, om van daaruit d.m.v. mentale herprogrammering de desbetreffende ander van dienstbaardere patronen te voorzien.
“Ik sta voor ‘openheid’ en ‘transparantie, heb een uitgesproken mening en sta open voor de mening van anderen. Ik zeg wat doe en doe wat ik zeg, omdat ik vanuit mijn eigen model van de wereld de overtuiging heb dat mensen recht hebben op oprechte intenties en een betrouwbaarheid.
Na jaren te hebben gewerkt binnen de zorgsector, waarbij ik vanuit begeleiding en coaching met de meest uiteenlopende en complexe persoonlijkheden heb gewerkt, ben ik erachter gekomen dat bijna alles mogelijk is, zolang je het maar wilt. Keer op keer boekte ik resultaten welke daarvoor nog als ‘onmogelijk’ werden bestempeld, door simpelweg buiten de kaders te durven denken en opereren.
Vasthouden aan de beperking in plaats van werken vanuit de mogelijkheid is iets wat je meer dan eens tegenkomt binnen de zorg en waar de meesten van ons nog dagelijks, bewust of onbewust, in vastlopen bij hun cliënten.
Ik heb geleerd, geprobeerd, ervaren en gefinetuned dat iets mogelijk maken niet ligt in hetgeen wat je kunt, maar wat je wilt!”